برنامه ریزی توسعۀ راهبردی بافت های فرسودۀ شهری مطالعۀ موردی: محلۀ مجاهدین(حنا) شهر یزد

فرسودگی بافت های شهری، امروزه به عنوان عاملی برای جلوگیری از تحقق روش های مدرن مدیریت شهری در شهرسازی به حساب می آید. شهر یزد دارای 2600 هکتار بافت فرسوده می باشد. شناسایی وضعیت کالبدی و عملکردی این بافت­ها به منظور برنامه­ریزی، مدیریت، حفظ و نگهداری  آن­ها از اقدامات اولیه و مهمی است که باید صورت پذیرد. برای برنامه­ریزی محلۀ مجاهدین در این تحقیق، شاخص­های عمده چون ویژگی­های بناها، ویژگی­های اقتصادی- اجتماعی، وضعیت کاربری­های موجود مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. روش به­کار رفته توصیفی- تحلیلی بوده و در زمینۀ  گرد­آوری اطلاعات؛ از روش­های مطالعات کتابخانه­ای و اسنادی، روش­های میدانی و پیمایشی و تهیۀ پرسشنامه به تعداد هر واحد مسکونی اقدام گردیده است. بررسی وضعیت موجود نشان می­دهد که بین سال­های 1375 – 1385 میزان رشد جمعیت محلۀ مجاهدین با نرخ رشد 8/0- از 5317 نفر به 4922 نفر کاهش یافته است، که این نشان­دهندة حرکات جمعیتی از بافت قدیمی به سمت محلات جدیدتر می­باشد. همچنین طبق نتایج تحقیق، محلۀ مجاهدین از نظر شاخصه­های فرسودگی(کالبدی، عملکردی) دارای فرسودگی است بطوری که در این محله فعالیت­ها وکاربری­ها پاسخگوی نیاز سکنه نمی­باشد، بافت کالبدی محله تا حدود نسبتاً زیادی آسیب دیده و نظام فعالیت­ها به هم ریخته و نابسامان می­باشد و کاربری­های غیر­متجانس و ناسازگار در محله خود نمایی می­کند.